Λοιπόν Καπετάνιε γεννήθηκες εδώ στον Πειραιά?
Είμαι γεννημένος στον Πειραιά, το 1967 και η καταγωγή μου είναι από τη Σάμο, από το Μαραθόκαμπο.
Ναυτικός πώς προέκυψε?
Από Τετάρτη Δημοτικού, οι εκθέσεις που έχει φυλάξει η μάνα μου, γράφουν εγώ θα γίνω καπετάνιος και τίποτα άλλο. Είμαι μεγαλωμένος σε οικογένεια ναυτικών, όλοι καπεταναίοι, Α΄Μηχανικοί και καραβομαραγκοί. Στη Σάμο, το καραβομαραγκάδικο του Παππού –Διαμαντή, ο ταρσανάς, ακόμα και στις μέρες μας, το δουλεύουν ο Πατέρας και τα αδέρφια μου και ακόμα φτιάχνουν καίκια και βάρκες για τους φίλους και τους γνωστούς μας.
Η Σάμος ,ένα πανέμορφο νησί ,που στις μέρες μας έχει προβλήματα όσον αφορά την ακτοπλοϊκή του σύνδεση.
Πράγματι έχει προβλήματα ακτοπλοϊκής σύνδεσης δυστυχώς. Είχα τη χαρά κάποτε να κάνω στα βαπόρια της γραμμής και ως Ναύτης και ως Ανθυποπλοίαρχος και αργότερα και ως Καπετάνιος. Είχα τη πολύ μεγάλη χαρά να πάω με τον Αίολο Εξπρές ως Πλοίαρχος, αρχικά στο Βαθύ και να εγκαινιάσω και την είσοδο στο Καρλόβασι.
Αναλαμβάνεις Πλοίαρχος πότε?
Αναλαμβάνω Πλοίαρχος στις 14 Φεβρουαρίου 2001.Έχω κάνει πάρα πολλά χρόνια στην εταιρία του κ.Αγαπητού. Βρίσκεται τότε, το ΕΛΛΑΣ και το ΑΦΑΙΑ, οι πρώτες «παντόφλες» του Αργοσαρωνικού. Ο κος Παράσχος Τσάγκαρης μου κάνει τη τιμή και με ναυτολογεί καπετάνιο, όπου εκεί κάθομαι 3 μήνες. Το πρώτο μου βαπόρι «κλειστού τύπου» που ναυτολογήθηκα, είναι το ΕΞΠΡΕΣ ΔΑΝΑΗ. Η πρώτη μου όμως ναυτολόγηση σαν Πλοίαρχος έγινε σε ηλικία 31 χρονών, ηλικία –ρεκόρ για την εποχή. Στο ΕΞΠΡΕΣ ΔΑΝΑΗ κάθισα ένα χρόνο, ένα βαπόρι με το ιστορικό όνομα ως «ΚΥΚΛΑΔΕΣ» και χωρίς προπελάκι. Εκείνη την εποχή, δύο καπεταναίοι τέρατα της εποχής εκείνης , ο Ανδρέας Νάζος και ο Ισίδωρος Μαμίδης μου κάνανε τη τιμή να μου κάνουνε κάποια σεμινάρια, λέγοντας και οι δύο, «χαιρόμαστε που το πρώτο σου βαπόρι δεν έχει προπελάκι γιατί θα μάθεις να φουντάρεις» .Τελικά αυτά τα λόγια έχουν μείνει στην καριέρα μου ως ευαγγέλιο, γιατί πολλές φορές έτυχε να μην έχουμε προπελάκι και τελικά η άγκυρα να μας βγάλει ασπροπρόσωπους. Η άγκυρα για όποιον ξέρει να τη δουλεύει είναι εργαλείο. Ένα ρεμέντζο με τέτοιες συνθήκες είχα τη τύχη να δω σαν επιβάτης από το Πλοίαρχο Βασίλη Γιαννακή, στο Καρλόβασι .
Το επόμενο βαπόρι μετά το ΕΞΠΡΕΣ ΔΑΝΑΗ, είναι το ΕΞΠΡΕΣ ΕΡΜΗΣ?
Το ΕΞΠΡΕΣ ΕΡΜΗΣ έρχεται με ένα τρόπο περιπετειώδη.
Εποχή που έχουν αρχίσει να γίνονται και οι πρώτες αλλαγές στην ακτοπλοΐα.
Πράγματι η εταιρία πια ονομάζεται HELLAS FERRIES .Zητάω μεγαλύτερο βαπόρι αλλά δεν εισακούομαι. Βρίσκεται τότε ένας αρχιπλοίαρχος που δεν έχω δουλέψει μαζί του αλλά που με παρακολουθεί και μ εκτιμά, ο καπετάν Γιώργος ο Δαρζέντας, ο οποίος μ εμπιστεύεται .Το βαπόρι έχοντας έδρα τη Σύρο κάνει 4 άγονες γραμμές. Με ένα υπέρoχο team, ύπαρχο το Κώστα το Βελαλόπουλο, και ’Α Μηχανικό το Νίκο το Γερογιάννη, τα καταφέρνουμε θαυμάσια. Χαρακτηριστικά, σε μία πετρέλευση που είχαμε στο Λαύριο, με επισκέπτονται ο αρχικαπετάνιος της ΜΙΝΟΑΝ LINES ,ο καπετάν Βασίλης Παπαδάκης μαζί με τον αρχικαπετάνιο της εταιρίας, τον καπετάν Γιάννη Στεφανάτο και με ρωτάνε πως καταφέρνεις με ένα τόσο δύσκολο βαπόρι, να τα βγάζετε πέρα και χωρίς καθυστερήσεις. Η απάντηση μου είναι, πως έχω ένα ύπαρχο, που αυτό που του λείπει είναι μόνο το δίπλωμα του Πλοιάρχου, ένα Α’ Μηχανικό που με κάνει να νοιώθω πως δεν έχω τουμπαριστό βαπόρι και ένα πλήρωμα αγαπημένο. Την επόμενη μέρα, σε όλο το κτίριο τριγυρνούσε ο αρχικαπετάνιος κι έλεγε σε όλη την εταιρία, ότι έκανα την ίδια ερώτηση στους 85 πλοιάρχους της εταιρίας μας και μόνο ένας, βρέθηκε να πει καλή κουβέντα για το πλήρωμα του.
Και πόσα χρόνια μένεις στο ΕΞΠΡΕΣ ΕΡΜΗΣ?
Στο ΕΞΠΡΕΣ ΕΡΜΗΣ μένω περίπου ένα χρόνο αφού η θέληση μου να πλοιαρχήσω σε ταχύπλοα δεν με κρατούσε παραπάνω στα συμβατικά πλοία. Την ευκαιρία αυτή μου την δίνει η NEL LINES , φέρνοντας το ΑΙΟΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ ΙΙ από τη Γαλλία και κάνοντας τη γραμμή της Συροτηνομυκονίας. Στην NEL LINES περνάνε από τα χέρια μου και τα 3 ταχύπλοα της εταιρίας αλλά και τα 3 συμβατικά, Μυτιλήνη,Θεόφιλος και Ταξιάρχης. Την εποχή που άρχισαν τα προβλήματα στην NEL LINES, επί προεδρίας του κου Αθηναίου, αποδέχτηκα την πρόταση του κου Περογιαννάκη που είχε το AQUA JEWEL .Εκεί κάθισα για λίγους μήνες μέχρι και την επιμήκυνση του πλοίου στα Ναυπηγεία της LAMDA, στην Ελευσίνα. Με τη νέα διοίκηση της NEL LINES, επιστρέφω στην εταιρία και αναλαμβάνω το ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ στο Ηράκλειο. Μετά αναλαμβάνω στο ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΟΥ της ίδιας εταιρίας για λίγους μήνες και καταλήγω τελικά στο CORSICA EXPRESS 3 της KALLISTI FERRIES. .Η ζωή όμως κάνει κύκλους κι έτσι αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην ANEK LINES. Πιστεύω ότι η ANEK LINES θα είναι και το τελευταίο λιμάνι πριν τη σύνταξη ,μια σύνταξη που την οριοθετούν τα καινούργια παλληκάρια, που θα κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν και θα τα κάνουν καλύτερα από μένα. Τότε θ αποχωρήσω διακριτικά και θα έχω μια αποχώρηση όχι σαν αυτή μερικών καπεταναίων της ακτοπλοΐας, που έχουν φτάσει 60 χρονών και έχουν πεσμένα αντανακλαστικά. Θέλω να φύγω, όσο πιο ψηλά γίνεται και όσο νωρίτερα μπορώ. Τώρα η συνέχεια από κει και πέρα, θα είναι κάποιο κότερο ή κάποιο σκάφος που θα φτιάξει ο πατέρας μου και με το οποίο θα πηγαίνω να ψαρεύω.
Πες μας λίγα λόγια για το περσινό ξεκίνημα της ANEK LINES στη γραμμή του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Ήδη έχουμε συμπληρώσει ένα χρόνο με το ΛΙΣΣΟΣ .
Το ΛΙΣΣΟΣ ήταν μια καλή πρόκληση της καριέρας μου, όμως η πρώτη πρόκληση από την ΑΝΕΚ LINES ήταν το ΠΡΕΒΕΛΗΣ, στη γραμμή της Παροναξίας.’Ενα βαπόρι δύσκολο, μονοτίμονο και εξωστρεφές στις προπέλες. Ψιλοαδελφάκια του ΠΡΕΒΕΛΗΣ είναι το ΜΥΤΙΛΗΝΗ και το ΡΟΔΑΝΘΗ. Το ΠΡΕΒΕΛΗΣ έχει την ιδιαιτερότητα, να έχει πιο αδύναμες μηχανές από τα άλλα δύο όπως και να χει διαφορετική διαγράμμιση στα pitch.Ξεκινήσαμε το συγκεκριμένο δρομολόγιο στη Παροναξία, πήγαμε πάρα πολύ καλά και πέρσι στις 2 Ιουλίου, κλήθηκα από τον Αρχιπλοίαρχο της εταιρίας, να μεταπηδήσω από το ΠΡΕΒΕΛΗΣ στο ΛΙΣΣΟΣ ,μετά το ατύχημα του ΘΕΟΦΙΛΟΣ. Για το ΛΙΣΣΟΣ εκείνη την εποχή, λέγανε ότι το λιμάνι της Χίου ήταν μικρό . Αποδέχομαι τη πρόταση, ξεκινάμε το πρώτο ταξίδι μαζί με το κ.Αγγελιδάκη και το κ.Σαλβαράκη. Το εγχείρημα πετυχαίνει ,κάθεται εκεί το πλοίο και το χειμώνα και το καλοκαίρι, επεκτείνοντας τη γραμμή το καλοκαίρι, για Λήμνο και Θεσ/νικη.Το πλοίο πηγαίνει πολύ καλά μέχρι στιγμής και συγκεκριμένα ν αναφέρω, ότι το βαπόρι φτάνει στη Θεσ/νικη, μία ώρα νωρίτερα στο τελικό προορισμό του, χάρη στους Α΄ και Β΄ Μηχανικούς του πλοίου ,κκ. Βολακάκη Μανώλη και Παπαδόπουλο Μανώλη αντίστοιχα.
Και έρχεται η άλλη μεγάλη πρόκληση φέτος το χειμώνα. Έπρεπε το ΛΙΣΣΟΣ να μπει για δεξαμενισμό.
ΚΡΗΤΗ ΙΙ με μήκος 192 μέτρα. Στο πρώτο ταξίδι μας συνοδεύει πάλι ο Κος Αγγελιδάκης, ο οποίος πίστεψε στο πλοίο και σε μένα και πραγματοποιήσαμε το παραπάνω δρομολόγιο. Πέρασε το 20ημερο, έσπασε το στοιχειό της Χίου σχετικά με τα πλοία που μπορούν να μπουν στο λιμάνι. Χαρακτηριστικά στη Διοίκηση της ANEK LINES αναφέρω, ότι το πλοίο μπορεί να ταξιδέψει και χειμώνα και επίσης προς χάρη αναβάθμισης της γραμμής, στο λιμάνι της Χίου μπορεί να μπει και καράβι με 30 μέτρα μεγαλύτερο από το ΚΡΗΤΗ ΙΙ, γύρω στα 220 με 230 μέτρα.
Πριν λίγα χρόνια όμως στο λιμάνι της Χίου είχαμε ένα ατυχές γεγονός με το ΘΕΟΦΙΛΟΣ.
Το ΘΕΟΦΙΛΟΣ είναι ένα καράβι, που έχει υπηρετήσει τις γραμμές του Αιγαίου, για πάρα πολλά χρόνια, με συνέπεια. Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ είναι το καράβι «μάρμαρο»,το καράβι που για τον επιβάτη είναι εγγύηση στους δύσκολους καιρούς του Αιγαίου. Τα χρόνια όμως περάσανε, έγινε και το ατυχές γεγονός στις Οινούσσες και από κει και πέρα βρέθηκε η ANEK LINES,ν αρπάξει την ευκαιρία και να καταφέρει με το ΛΙΣΣΟΣ, να μην κολλήσει στο λιμάνι της Χίου, που είναι τροχοπέδη για τη συγκεκριμένη γραμμή.
Ακούγεται έξω, ότι από το χειμώνα η ANEK LINES σκέφτεται μετά το επιτυχές εγχείρημα με το ΚΡΗΤΗ ΙΙ ,να ανεβάσει στη συγκεκριμένη γραμμή και το ΚΡΗΤΗ Ι και το ΚΡΗΤΗ ΙΙ.
Απ ότι έχει ακουστεί, από στελέχη της εταιρίας στα γραφεία της εταιρίας, υπάρχουν προκάτ σχέδια, στη περίπτωση που χρειαστεί να γίνει μετασκευή των ΚΡΗΤΗ και συγκεκριμένα να μειωθούν τα αχανή γκαράζ του πλοίου. Συγκεκριμένα χώρος του πάνω γκαράζ, να γίνει καμπίνες επιβατών, έτσι ώστε να καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό, η απαίτηση σε κρεβάτια στη γραμμή.
Υπάρχει πλοίο που θα ήθελες να καπετανεύσεις και δεν το έχεις κάνει?
Ναι ο καημός μου είναι το ΕΞΠΡΕΣ ΑΘΗΝΑ. Τότε που ήμουν στην HELLAS FERRIES και ήθελα να καπετανεύσω σε ταχύπλοο, είχα κάνει αντιπρόταση, να αναλάβω το ΕΞΠΡΕΣ ΑΘΗΝΑ και με 21-22 μίλια να πηγαίνω στη Παροναξία .Αλλά δυστυχώς εκείνη την εποχή, η διοίκηση της εταιρίας είχε τάξει το πλοίο, στο cpt Βασίλη Πασχάλη, ένα καπετάνιο που έχει αφήσει στίγμα μέσα στη καρδιά μου και έτσι έκανα πίσω.
Λέμε τόση ώρα για καπεταναίους που σ έχουν βοηθήσει στην πορεία σου ,σου χουν δείξει πράγματα κι έχεις πάρει πράγματα απ αυτούς. Εσύ έχεις βγάλει καπεταναίους?
Όλοι οι καπετάνιοι που έχουμε κάνει μαζί, στη καριέρα μου, έχουν αφήσει στίγμα, σημάδι, ευχή και κατάρα, ότι άμα μάθουν, ότι δεν δείχνεις στα νέα παιδιά, έχουμε δικαίωμα ξυλοδαρμού επάνω σου .Όχι λοιπόν μόνο για το φόβο αλλά και γιατί πρέπει , όλα τα παιδιά που ήταν δίπλα μου, έχουν πάρει από εμένα κι έχουν δει. Ακόμα και στο ΚΡΗΤΗ ΙΙ, κατόπιν παρότρυνσης του κ.Αγγελιδάκη, άφηνα τον Ύπαρχο που είχε δίπλωμα Πλοιάρχου, αλλά δεν είχε τη τύχη να καπετανεύσει ,να κάνει κάποια ρεμέτζα με το ΚΡΗΤΗ ΙΙ.
Μανούβρα τι είναι για σένα?
Είναι αρρώστια. Είναι μεράκι. Είναι κάτι, που μ έχει κάνει ν ανταπεξέλθω στις δυσκολίες του επαγγέλματος.
Σου έχει έρθει τώρα, στο ζενίθ της καριέρας σου, η επιθυμία να καπετανεύσεις στα «παλάτια» των γραμμών της Αδριατικής?
Μέχρι και το βαθμό του Υπάρχου, έχω δουλέψει στην εταιρία του κ.Ποθητού, την POSEIDON LINES,στο SEA SERENADE, για 3-4 χρόνια. Για μένα η Πάτρα δεν είναι πρόκληση, τα καράβια τα συγκεκριμένα όπως έχουν εξελιχθεί είναι πολυεργαλεία, κάνουν τα πάντα. Η δική μου εταιρία αυτή τη στιγμή, έχει πλοία αυτών των δυνατοτήτων στην Αδριατική, το OLYMPIC CHAMPION και το HELLENIC SPIRIT, το ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ και το ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ.Εγώ είμαι φαντάρος. Η εταιρία μου όπου μου πει θα πάω, αν και η μοίρα μου, μου έχει επιφυλάξει δυσκολότερα καράβια και δυσκολότερους προορισμούς.
Έχεις μπει μέχρι τώρα σε πολλά δύσκολα λιμάνια ,όπως αυτά των Κυκλάδων. Βλέπεις στο μέλλον να έχουμε εκσυγχρονισμό των λιμανιών της χώρας μας, έτσι ώστε να μιλάμε για ασφάλεια των πλοίων και των επιβατών που μεταφέρουν?
-Έχουν γίνει έργα κατά καιρούς. Αλλά τελικά αντί να βελτιώσουν τις συνθήκες τις χειροτερέψανε. Εμείς προσωπικά σαν Πλοίαρχοι και σαν σωματείο, έχουμε καταθέσει πολλές φορές τη γνώμη μας στους Αρμόδιους φορείς. Αλλά φταίμε κι εμείς σαν Πλοίαρχοι, γιατί μερικές φορές, ο βαθμός δυσκολίας ενός λιμανιού μας εξιτάρει και είναι λανθασμένα ίσως ένας τρόπος προβολής του ονόματος και της δουλειάς μας. Χαρακτηριστικά σ ένα από τα δυσκολότερα λιμάνια, όπως το μέσα λιμάνι της Μυκόνου, δεν έχουν πιέσει οι παλιότεροι καπετάνιοι της γραμμής κι έχω γαλουχηθεί με εκφράσεις όπως, «όποιος μπορεί να το βάλει το πλοίο μέσα ας το βάλει αλλιώς να πάει αλλού». Φταίμε οπότε λίγο κι εμείς, αλλά φταίνε κι άλλοι παράγοντες. Να αναφέρω εδώ το περιστατικό, που έζησα τότε, με το Πλοίαρχο των Ναυπηγείων της ALSTOM, που μας παρέδωσε το ΑΙΟΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ 2.Πηγαίνοντας προς το λιμάνι του Μυκόνου, του έδειξα και του είπα, ότι θα δέναμε στο μέσα λιμάνι της Μυκόνου κι όχι στο έξω που ήταν για τα κρουαζιερόπλοια. Μπαίνοντας στο λιμάνι με τη ταχύτητα των 23 μιλίων, μιας και σ αυτό το λιμάνι δεν μπορούσαμε αλλιώς να στρίψουμε, λόγω και του μικρού βυθίσματος του ταχύπλοου, ο καπετάνιος πιάστηκε γερά λέγοντας, «Θεέ μου θα βγούμε έξω». Όταν δέσαμε γυρνάει και μου λέει «Κατάλαβες γιατί εμείς οι Γάλλοι δεν πρόκειται να δουλέψουμε ποτέ σ αυτά τα λιμάνια? Γιατί εσείς οι Έλληνες είστε παλαβοί κι όχι εμείς οι Γαλάτες».
Μπορείς να μας πεις 2 λόγια για τους σημερινούς καραβολάτρες?
Έχω γνωρίσει παρά πολλά παιδιά που ασχολούνται καραβολατρικά, ασπάζομαι τον όρο, τον ενστερνίζομαι και μ αρέσει. Έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο γιατί ή δική μου η γέφυρα είναι ανοιχτή για τον κόσμο. Μ αρέσει να έρχονται, να βγάζουν φωτογραφίες. Αλλά θέλω να πω δύο λογάκια, για το ιντερνέτ και τη χρήση του AIS. Είναι ωραίο να ξέρεις, να βλέπεις, να κριτικάρεις καλοπροαίρετα, αλλά ορισμένες φορές κάποια πραγματάκια που γίνονται στα βαπόρια, έχοντας ο καθένας τη δυνατότητα να κριτικάρει, να τα κριτικάρει πικρόχολα. Αυτή είναι και η μεγάλη μου ένσταση. Κατά τα άλλα μ αρέσει να μοιράζομαι στιγμές και μάλιστα ωραίες στιγμές, μ όλο τον κόσμο που θέλει να ζήσει κι αυτός μαζί μου, μανούβρες και στιγμές. Μ αρέσει που ξέρω ότι υπάρχουν άτομα, που μερικές φορές δεν τα βλέπω, που με τη φωτογραφική τους μηχανή, πηγαίνουν στο κόκκινο ή το πράσινο φανάρι και φωτογραφίζουν το βαπόρι. Κι επειδή θέλω να τους δικαιώνω και να τους κάνω να ζουν αυτό το κλικ που έχω εγώ και μ εξιτάρει, προσπαθώ σε κάθε μανούβρα να βελτιώνω τη μανούβρα και το χρόνο μου.
Δώσε μας μία ευχή για το νέο μας ξεκίνημα
Σας εύχομαι να είστε καλά, μέσα από το site σας να αποκτήσετε περισσότερους αναγνώστες.
