Το Ελληνική Ακτοπλοΐα, συναντά ένα ακόμη πρόσωπο της Ελληνικής Ακτοπλοΐας. Συναντά τον «Λογιστή των Λογιστών» θα λέγαμε, τον κ. Τάσο Κορφιάτη, με 31 χρόνια υπηρεσίας στο φυλλάδιο και όλα κάτω από την ίδια στέγη…
Προϊστάμενε πες μας δύο λόγια για σένα.
Κατάγομαι από την πρωτεύουσα των Κυκλάδων, είμαι Συριανός. Η θάλασσα είναι λατρεία για μένα. Ξεκίνησα το 1974 με το ΙΟΝΙΟ των Αδελφών Στρίντζη. Είχα τελειώσει την σχολή ασυρματιστών και είχα μπαρκάρει σαν Δόκιμος Ασυρματιστής. Στην συνέχεια πήρα το δίπλωμα του Β’ και έπειτα πήγα στο Ναυτικό για να υπηρετήσω. Βλέποντας τις οικονομικές δυσκολίες εκείνης της εποχής, έκανα μία κίνηση που πιστεύω για μένα ήταν πολύ καλή, ν’ αλλάξω και ν’ ασχοληθώ με το λογιστήριο. Η όλη μου θητεία είναι σε μία και μοναδική εταιρία. Αδελφοί Στρίντζη, Παναγόπουλος και τώρα η ATTICA GROUP. Η θητεία μου στα πλοία ξεκίνησε με το ΙΟΝΙΟ, ακολούθησαν το ΑΙΝΟΣ στην γραμμή Ραφήνα-Σύρος-Πάρος, στη συνέχεια το ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ και το IONIAN GLORY στην γραμμή της Ιταλίας. Ακολουθεί μια 15ετία στην Ραφήνα με τα αλησμόνητα ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ και ΔΗΛΟΣ. Από δω και πέρα αρχίζει και η συμμετοχή μου στις μετασκευές και στα ξεκινήματα πλοίων. ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ, ΔΗΛΟΣ, IONIAN SUN στην γραμμή της Ρόδου, IONIAN BRIDGE στην γραμμή Ηγουμενίτσα-Μπρίντιζι, το IONIAN VICTORY, το SUPERFERRY HELLAS(νυν BLUE HORIZON) το 1998. Ακολουθεί η ιστορία των νέων πλοίων ξεκινώντας το 2000 με το BLUE STAR ITHAKI και το 2002 με το BLUE STAR PAROS.
Επειδή πολύς κόσμος δεν ξέρει, τι ακριβώς είναι ο Λογιστής στο πλοίο?
Ο Λογιστής είναι ο υπεύθυνος του Ξενοδοχειακού. Ασχολείται με ότι έχει να κάνει με τον επιβάτη. Να τον καλωσορίσει μπαίνοντας στο πλοίο, να τσεκάρει το εισιτήριο του, να τον βοηθήσει στη περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ν’ ασχοληθεί με την αναβάθμιση της θέσεως του. Επίσης ασχολείται με το οικονομικό μέρος του πλοίου όπου εκεί όλες οι εισπράξεις εντός του πλοίου περνάνε από τα χέρια του. Είναι ο υπεύθυνος της «οικονομικής» φορτοεκφόρτωσης των οχημάτων αφού υπεύθυνος για την διαχείριση του γκαράζ είναι ο Ύπαρχος. Ασχολείται με τα μαγαζιά του πλοίου, με το καζίνο στις γραμμές του εξωτερικού, με τις σχέσεις που πρέπει να υπάρχουν με τις εκάστοτε αρχές των λιμανιών που προσεγγίζει το βαπόρι. Είναι ένα επάγγελμα ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί έχεις το κέρδος των δημοσίων σχέσεων.
Υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στο επάγγελμα του Λογιστή μεταξύ της σημερινής εποχής και των παλαιότερων χρόνων?
Χωρίς αμφιβολία. Υπήρχαν εποχές που ο Λογιστής ασχολιόταν με τα δέματα και με τα αμπάρια. Τώρα ασχολείται με το γκαράζ, με το ξενοδοχειακό μέρος του πλοίου, με τα μαγαζιά, πράγματα που δεν υπήρχαν παλαιότερα.
Μετά από τόσα χρόνια θητείας στα πλοία, θα προτείνατε σε έναν νέο ν’ ακολουθήσει το επάγγελμα σας?
Σαν επάγγελμα δεν το συζητώ γιατί είναι ενδιαφέρον. Μην ξεχνάτε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι…
Είστε από εκείνους που είχατε την τύχη να ζήσετε την εταιρία μέσα από τρεις διαφορετικές διοικήσεις.Υπήρξε καμία διαφορά?
Πιστεύω ότι ανήκω στους ιδιαίτερα τυχερούς γιατί έκανα σε τρεις διαφορετικές εταιρίες χωρίς να έχω το παραμικρό παράπονο. Έκανα σε τρεις διαφορετικές εταιρίες που και οι τρεις είχαν είχαν ξεχωριστούς ανθρώπους. Για μένα η εταιρία Στρίντζης ήταν σχολείο, ένα σχολείο με καταπληκτικούς δασκάλους. Στη συνέχεια πάμε στον κ. Παναγόπουλο και στην σημερινή διοίκηση όπου κι εδώ η κατάσταση είναι εξαιρετική. Η τύχη είναι ένας μεγάλος παράγοντας που εγώ την είχα σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό κοντά μου. Γενικότερα δεν υπήρχαν διαφορές. Θα σας αναφέρω ένα γεγονός που συνέβη και θα το θυμάμαι για πάντα. Το 1986 είχα δώσει εξετάσεις για να πάρω το δίπλωμα του Α’ Λογιστή. Πάω στο Υπουργείο να δω τα αποτελέσματα, όχι για να δώ εάν πέρασα αλλά για να δω αν βγήκα πρώτος ή δεύτερος. Αφού είδα τα αποτελέσματα πέρασα από το ζαχαροπλαστείο και πήρα δύο κουτιά γλυκά να πάω στα γραφεία της εταιρίας Στρίντζη πίσω από την στοά Σκυλλίτση, για να κεράσω. Μπαίνοντας μέσα είδα μια κινητικότητα , ένα πρόχειρο μπουφέ και στην πόρτα τον Γεράσιμο τον Στρίντζη. Η πρώτη κουβέντα του κ.Στρίντζη ήταν “ο Τάσος έφερε γλυκά για να μας ευχηθεί”. Και του λέω εγώ έφερα γλυκά για να μου ευχηθείτε για το δίπλωμα που πήρα. Και γυρίζει ο κ.Στρίντζης και μου λέει “κι εμείς νομίζαμε ότι μας έφερες γλυκά για να μας ευχηθείς για το νέο βαπόρι που πήραμε”. Λίγα λεπτά πριν, είχε υπογραφεί η αγορά του ΔΗΛΟΣ από την εταιρία του ΑΓΑΠΗΤΟΥ. Βλέποντας με πραγματοποιήθηκε επί τόπου ένα μίνι συμβούλιο και αμέσως μετά μου ανακοινώθηκε ότι το δώρο μου για την απόκτηση του πτυχίου μου ήταν ότι θ’ αναλάβω Αρχιλογιστής στο βαπόρι. Έπεσα πάνω στην συγκυρία γι αυτό λέω ότι παράγοντας που μ’ έχει βοηθήσει πάρα πολύ είναι η τύχη.
Οι απαιτήσεις του επιβατικού κοινού έχουν αυξηθεί?
Χωρίς αμφιβολία. Είναι λογικό να έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις αλλά και ο επιβάτης απολαμβάνει υπηρεσίες που δεν υπήρχαν στα πλοία της δεκαετίας του ‘70, του ‘80 και του ‘90. Θα φέρω σαν παράδειγμα το ταξίδι του επιβάτη με ειδικές ανάγκες. Παλαιότερα δεν τους «έβλεπες» αυτούς τους ανθρώπους αφού δεν υπήρχαν οι ανέσεις και οι ευκολίες για να ταξιδέψει αυτός ο άνθρωπος. Σήμερα με τη βοήθεια της τεχνολογίας και των ανέσεων των σύγχρονων πλοίων χαίρεσαι να τους βλέπεις να ταξιδεύουν μαζί σου. Το φαγητό που προσφέρεται στο πλοίο είναι εξαιρετικό και οι τιμές μέσα στο βαπόρι δεν ξεφεύγουν σε σύγκριση με αυτές της στεριάς.
Το ότι είναι απαιτητικός ο επιβάτης οφείλεται στο ατυχές περιστατικό που είχαμε με το Ναυάγιο με το Σαμίνα? Γιατί πολλοί λένε για προ και μετά Σαμίνα εποχή.
Δεν νομίζω ότι το συγκεκριμένο περιστατικό έχει επηρεάσει τόσο πολύ. Εγώ θα έλεγα ότι ο επιβάτης με το πέρασμα των χρόνων ¨εξελίσσεται” και ζητάει κάτι καλύτερο. Οι εποχές αλλάζουν και μαζί τους και οι επιβάτες. Ο επιβάτης πια ταξιδεύει σωστά και ασφαλής. Μάλιστα ο έλληνας επιβάτης έχει μάθει πια να ταξιδεύει, να κάνει την κράτηση του 10 μέρες πιο πριν.
Υπάρχουν άνθρωποι που σε βοήθησαν στην καριέρα σου?
Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που εξελίχθηκε χωρίς να έχει βοηθηθεί. Είναι παρά πολλοί αυτοί που έχουν βοηθήσει που φοβάμαι πως άμα ξεκινήσω να τους απαριθμήσω, θα ξεχάσω κάποιον και δεν θα το ήθελα.
Τί είναι αυτό που έκανε το ΔΗΛΟΣ και το ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ να ξεχωρίσουν?
Ήταν τα πλοία της δεκαετίας ‘85-‘95.Ήταν η ιδανική πορτάδα για τα νησιά. Ήταν πλοία των 18 μιλίων, ήταν πλοία επιβατηγά που όσος κόσμος και επιβιβαζόταν δεν ¨φαινόταν», ήταν καλοδιατηρημένα βαπόρια. Χαρακτηριστικά θα σας πω ότι οι κάτοικοι της Ραφήνας ρύθμιζαν τα ρολόγια τους με βάση την άφιξη των 2 αυτών πλοίων. Δύο πλοία που εξωτερικά είχαν διαφορά μεταξύ τους, στις βαρδιόλες.
Αγαπημένο σας βαπόρι?
Το ΙΟΝΙΟ, το πρώτο βαπόρι που ξεκίνησα σαν δόκιμος ασυρματιστής. Έπειτα το ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ και τέλος το SUPERFERRY HELLAS(νυν BLUE HORIZON), στο οποίο ήμουν από την πρώτη ημέρα της μετασκευής του στην Ελλάδα και ν αναφέρω ότι η μετασκευή του διήρκεσε 98 μόλις ημέρες.
BLUE STAR PAROS?
Για το BLUE STAR PAROS δεν μπορώ να πω τίποτα. 9 χρόνια μέσα δεν το συγκρίνω με τα άλλα. Είναι μία ζωή κι αυτό. Αρσενικό βαπόρι, 24 μιλίων, ιδανικό όσον αφορά το μήκος του για τα νησιά του Αιγαίου μας.
Πες μας δύο λόγια για τα δύο SUPERFERRY.
Είναι δύο πλοία που έκαναν και την διαφορά στην ακτοπλοΐα. Ειδικά το μεγάλο το SUPERFERRY έκανε την διαφορά το 1990 στην γραμμή της Ραφήνας. Ήταν το πρώτο βαπόρι που ξεκίνησε στην ακτοπλοΐα με κυλιόμενες σκάλες. Βαπόρι που στην γραμμή Σύρος-Τήνος-Μύκονος είχε κυλιόμενες σκάλες, κομμωτήριο, κοσμηματοπωλείο, κατάστημα ρούχων Mini Market, ζαχαροπλαστείο PAPAGALINO, καζίνο. Τα Σαββατοκύριακα είχε πιανίστα και τραγουδιστή για την διασκέδαση των επιβατών και δεν αναφέρομαι στο πρωτόκολλο των 2400 ατόμων που μπορούσε να μεταφέρει. Εμείς στην μετασκευή του πλοίου όταν είδαμε όλα αυτά τα πράγματα είπαμε πως ζούμε σε ένα παραμύθι. Ένα θα σας πω, ότι πηγαίναμε στα νησιά και καθυστερούσε το πλοίο για να αγοράσει ο κόσμος μια τούρτα ή κάποιο δώρο για το σπίτι του.Το SUPERFERRY II ήρθε στην Ραφήνα για ν’ αντικαταστήσει το SUPERFERRY που δεν μπορούσε να δουλέψει σε αυτά τα νησιά. Ήταν τόσο μεγάλο το πλοίο με πολλές παροχές κι όμως δεν μπορούσε να δουλέψει. Το SUPERFERRY II παρότι ήταν μικρότερο του SUPERFERRY θα έλεγα ότι ήταν πιο άνετο από τον προκάτοχο του. Έχει τεράστιους και καταπληκτικούς χώρους. Πλοίο στο οποίο μπαίνεις μέσα, ανεβαίνεις τις κυλιόμενες και βλέπεις τον λοστρόμο στην πλώρη να φουντάρει, το θεωρώ επιτυχημένο πλοίο.
Υπάρχει κάποιο πλοίο εκτός του ομίλου στο οποίο θα θέλατε να δουλέψετε?
Όχι δεν υπάρχει γιατί ήμουν κολλημένος στην επιχείρηση που δούλευα και δεν μου δημιουργήθηκε ποτέ αυτή η επιθυμία. Έμεινα σ’ αυτήν την εταιρία τόσα χρόνια και από αυτήν πιστεύω ότι θα τελειώσω.
Πως το βλέπετε το μέλλον της ακτοπλοΐας?
Ελπίζουμε κι ευχόμαστε για κάτι καλύτερο αλλά ……………….
Οικογένεια και ναυτικός?
Τα κατάφερα. Το σπίτι δεν μου έλειψε, μου έλειψε η ζωή έξω από το πλοίο.
Ολυμπιακός?
Όχι Βάζελος εκ γενετής και δεν το έχω μετανιώσει γι αυτό. Αν και γράφω ερασιτεχνικά εδώ και πολλά χρόνια στο ΦΩΣ του κ. Νικολαϊδη.
Οι νέοι άνθρωποι το αγαπάνε το επάγγελμα?
Πιστεύω ότι έχει εκλείψει ο ρομαντισμός. Οι νέοι έρχονται καθαρά για το βιοποριστικό αφού οι εποχές είναι δύσκολες.
Οι σχέσεις σας με τους επιβάτες?
Οι προσωπικές μου σχέσεις με τους επιβάτες είναι πολύ καλές και μάλιστα με τους επιβάτες της Παροναξίας. Από νησί σε νησί οι επιβάτες έχουν διαφορετικό ταπεραμέντο. Και μιλάω για τους επιβάτες που ταξιδεύουν συνέχεια όχι γι αυτούς που θα μπουν δύο και τρεις φορές το χρόνο. Ν αναφέρω εδώ ότι στο μισό χρονικό διάστημα που βρίσκομαι στο BLUE STAR PAROS ασχοληθήκαμε με την εξυπηρέτηση των άγονων γραμμών. Εκεί να δει κανείς πως αισθάνεσαι που πιάνει στα λιμάνια της Δονούσας, της Σχοινούσας, της Ηρακλειάς… Να βλέπεις το χειμώνα να επιβιβάζεται ή ν αποβιβάζεται ένα και μοναδικό άτομο ή ν’ αποβιβάζεις ένα τσουβάλι αλεύρι για τις ανάγκες των συγκεκριμένων νησιών. Ο κόσμος εκεί σε βλέπει σαν μάνα εξ ουρανού και τα νησιά αυτά και ιδιαίτερα οι ανατολικές μικρές Κυκλάδες τα τελευταία χρόνια αναβαθμίστηκαν.
Εδώ όμως τίθεται και το θέματα των παροχών των συγκεκριμένων λιμανιών. Είναι φιλικά προς το εκάστοτε πλοίο?
Όχι δεν είναι φιλικά και το έργο που επιτελούν οι Πλοίαρχοι μας είναι σπάνιο και θα πρέπει η Πολιτεία να το λάβει σοβαρά υπόψη της και να τους αντιμετωπίζει διαφορετικά. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν πολλά πράγματα όχι μόνο στα λιμάνια των άγονων γραμμών αλλά γενικότερα στα λιμάνια. Ο καπετάνιος είναι ανοιχτός και επιρρεπής στους πάντες. Είναι αυτός που θ’ απολογηθεί για μένα, για τον μηχανικό, για τον επίκουρο.
Αναφέραμε πριν τους Πλοιάρχους. Υπάρχει κάποιος που να τον έχεις ξεχωρίσει?
Έχω κάνει με τρανταχτά ονόματα της ακτοπλοΐας μας. Κάθε πλοίαρχος είχε το δικό του είναι, την δική του παρουσία. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν. Ο ένας καλύτερος από τον άλλον. Κοτσαμπάς, Τζώρτζης, Ματζουράτος, Πασχάλης, Διονυσάτος, Μαρκέτος, , Ντεντόπουλος, Χωριανόπουλος, Πεφάνης, Λύρας, Βερβενιώτης, Κοντόπουλος. Ο καθένας είχε κι έχει κάτι ξεχωριστό.
Ποια είναι η συνεργασία σας με τους κατά τόπους πράκτορες?
Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα που προσπαθείς να τα λύσεις. Υπάρχουν αντιπαραθέσεις για διάφορα θέματα αλλά τέλος καλό όλα καλά κάθε φορά.
Εάν σας έβαζαν το ερώτημα να επιλέξετε ανάμεσα σε Αιγαίο και Αδριατική?
Δεν το συζητάω, Αιγαίο! Άλλο ταπεραμέντο.
Σε λίγο καιρό έρχεται το BLUE STAR DELOS. Σε ποιους τομείς θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τις διαφορές σε σχέση με τα BLUE STAR ITHAKI,PAROS και NAXOS?
Μην ξεχνάμε ότι το BLUE STAR DELOS είναι ένα πλοίο 11 χρόνια νεώτερο από το BLUE STAR ITHAKI και 9 χρόνια νεότερο από το BLUE STAR PAROS. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές αλλά ας περιμένουμε…..Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι ένα καταπληκτικό πλοίο, θ’ αλλάξει πάρα πολλά πράγματα στην γραμμή της Παροναξίας αλλά λίγη υπομονή.
Σαν παλιά καραβάνα της ακτοπλοΐας θυμάστε κάποια παραδοσιακή εικόνα από τα λιμάνια ή τα πλοία μας?
Έχω να θυμηθώ μια εικόνα που τείνει να εξαλείψει στις ημέρες μας, της εικόνας του μικροπωλητή στο λιμάνι της Σύρου. Κάτι που μέχρι τα 18 μου έκανα κι εγώ. Πουλούσα λουκούμια στα καράβια και πραγματικά όταν τους βλέπω συγκινούμαι. Αλλά δυστυχώς ξέφτισε και το κομμάτι αυτό. Χαρακτηριστικά ν’ αναφέρω περιμέναμε το ΑΙΓΑΙΟ του Τυπάλδου για να έρθει να πουλήσουμε 20 κιλά λουκούμια. Ο κόσμος τότε αγόραζε, τώρα η κρίση τον έχει αναγκάσει να μην μπορεί ν’ αγοράσει.
Πες μας δύο λόγια για την πατρίδα σου την Σύρο
Η Σύρος μια ζωή τουριστικά δεν ήταν και στην καλύτερη θέση. Όταν έκλεισε το Νεώριο και ξανάνοιξε με λιγότερο κόσμο, τότε άρχισε ν’ αναπτύσσεται και τουριστικά. Μην ξεχνάμε ότι η Σύρος την δεκαετία του ‘70 και του ‘80 δεν είχε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο. Αυτή την στιγμή αναπτύσσεται αλλά ακόμα πιστεύω ότι είναι στην ανάπτυξη. Δεν έχει την υποδομή που έχουν άλλα νησιά, όπως π.χ. η Μύκονος ή η Πάρος. Η Σύρος είναι ένας καταπληκτικός προορισμός, ένας προορισμός ιδανικός και για τον Χειμώνα γιατί έχει το πλεονέκτημα να είναι κοντά στο κλεινόν άστυ και παρέχει τα πάντα. Είναι μια πολιτεία, έχει το καζίνο της, έχει την βιβλιοθήκη της, έχει το θέατρο της, έχει το καλό της φαγητό. Μην ξεχνάμε ότι η Σύρος έχει 25000 μόνιμους κατοίκους.
Εάν ψάξεις μέσα στο λεξικό θα δεις μία λέξη που ονομάζεται ΚΑΡΑΒΟΛΑΤΡΕΣ.Τί έχεις να πεις γι αυτούς?
Τους θαυμάζω!Γιατί χωρίς το χαρακτηριστικό κέρδος ή ωφέλεια, ασχολούνται μαζί μας, με τα πλοία, με αυτό που αγαπούνε. Κι όταν αυτό που κάνεις, το κάνεις επειδή το αγαπάς σίγουρα έχεις πετύχει. Και μέσα σε αυτούς ανήκετε κι εσείς ,που ομολογουμένως σας συγχαίρω γιατί κάνετε κάτι που το χρειάζεται ο χώρος μας και θα σας πω ένα πράγμα: ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ.
Κύριε Τάσο Ευχαριστούμε πολύ!
Τις φωτογραφίες για το θέμα μας τις παραχώρησε ο κ. Τάσος Κορφιάτης.
