Με αισθήματα οργής παρακολουθούμε πάνω από τρεις μήνες που έχει ξεσπάσει παγκόσμια πανδημία με τον κορωνοïό, να συνεχίζονται έως και σήμερα οι κρουαζιέρες σε διάφορα μήκη και πλάτη και χώρες σε όλη την υδρόγειο από τις πολυεθνικές της κρουαζιέρας.
Σύμφωνα με στοιχεία από τον διεθνή και ναυτιλιακό τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκύπτει ότι τα καταγεγραμμένα κρούσματα αφορούν πολλές δεκάδες κρουαζιερόπλοια, τα κρούσματα κορωνοϊού είναι χιλιάδες σε Ναυτεργάτες που επανδρώνουν τα πλοία αυτά καθώς και σε επιβάτες ενώ ήδη τα θύματα – νεκροί ανέρχονται σε εκατοντάδες.
Παρ’ όλα αυτά οι πολυεθνικές της κρουαζιέρας “εγγυούνται και βεβαιώνουν” τους επιβάτες για την ασφάλεια, την υγεία και την ζωή τους!!!
Πρόκειται για επιχείρηση φόβου – τρόμου η οποία έχει ήδη πάρει εφιαλτικές διαστάσεις και κανένας έως σήμερα διεθνής – περιφερειακός – εθνικός οργανισμός δεν έχει πάρει την αυτονόητη απόφαση να μπει φραγμός σε αυτή την πρωτοφανή επιχείρηση της ιδιωτικής (κερδοσκοπικής και άκρως επικίνδυνης) πρωτοβουλίας στην οποία θλιβεροί πρωταγωνιστές είναι οι πολυεθνικές της κρουαζιέρας.
Η κρουαζιέρα αποτελεί ένα μέσο για την ψυχαγωγία, την ξενάγηση, την γνωριμία με ιστορικούς και πολιτιστικούς τόπους και πλήθος άλλων εμπειριών που στις συνθήκες που διαμορφώνονται με την παγκόσμια πανδημία αντικειμενικά είναι αδύνατον οι επιβαίνοντες να απολαύσουν.
Κατά συνέπεια η δραστηριότητα της κρουαζιέρας δεν έχει καμιά σχέση με το διεθνές εμπόριο, με την ανταλλαγή, την διακίνηση και μεταφορά εμπορευμάτων που στις σημερινές συνθήκες πρέπει να πραγματοποιούνται κανονικά για την εξυπηρέτηση των αναγκών χωρών και λαών.
Ταυτόχρονα η ασφάλεια Ναυτεργατών και επιβατών δεν συνδέεται μόνο με τα μέσα που διαθέτουν τα πλοία αυτά (σωστικά – πυροσβεστικά) αλλά και με τους όρους ασφάλειας και υγιεινής.
Ακριβώς σε αυτόν τον τομέα ο ρόλος, οι ευθύνες και οι δικαιοδοσίες του IMO (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) είναι αναμφισβήτητες.
Επίσης η προστασία της υγείας, της ασφάλειας και των δυσμενών εργασιακών συνθηκών που βιώνουν οι Ναυτεργάτες σε αυτή την κατηγορία πλοίων είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ευθύνης του ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας).
Οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ITF (Διεθνής Ομοσπονδία Μεταφορών) οφείλουν έστω και καθυστερημένα να πράξουν το καθήκον τους. Να ζητήσουν την άμεση διακοπή και τερματισμό της κρουαζιέρας, να διασφαλίσουν την δουλειά και τους μισθούς σε όλους τους Ναυτεργάτες που βρίσκονται ναυτολογημένοι σε κρουαζιερόπλοια και ταξιδεύουν σε διάφορες περιοχές και να απαιτήσουν από τους εφοπλιστές τον απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων τους όσο διαρκεί η παγκόσμια υγειονομική κρίση. Το ίδιο οφείλει να κάνει και η ΠΝΟ ως μέλος της δύναμης της ITF.
Το Υπουργείο Ε.Ν το οποίο διαχρονικά έχει δυναμικό παρόν και ρόλο στην προώθηση των εφοπλιστικών συμφερόντων στα διεθνή φόρουμ και οργανισμούς αλλά είναι παντελώς ανύπαρκτο στα ναυτεργατικά δικαιώματα, οφείλει με την σειρά του να παρέμβει επειδή μεταξύ των άλλων θύματα από την ασυδοσία των πολυεθνικών της κρουαζιέρας είναι και έλληνες Ναυτεργάτες, όπως διαπιστώθηκε με την πρόσφατη απώλεια έλληνα ναυτικού στο μακρινό Μεξικό, ο οποίος έχασε την ζωή του από κορωνοϊό που μολύνθηκε σε κρουαζιερόπλοιο πολυεθνικής εταιρείας και ο θάνατός του ακόμη είναι αδιευκρίνιστος σε ότι αφορά την παροχή ιατρικής φροντίδας και νοσηλείας.
Σημειώνουμε επίσης ότι δεκάδες έλληνες ναυτεργάτες αυτή την στιγμή εργάζονται σε κρουαζιερόπλοια πολυεθνικών τα οποία πραγματοποιούν κρουαζιέρες και είναι εκτεθειμένοι σε πολλαπλούς κινδύνους.
Η λεγόμενη διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα δεν μπορεί πλέον να επιλέγει τον δρόμο της ένοχης σιωπής, δεν μπορεί να βάζει πλάτη να συνεχίζεται το μακάβριο έργο των πολυεθνικών της κρουαζιέρας, δεν μπορεί να αγνοεί τα θύματα της πανδημίας στα κρουαζιερόπλοια φονιάδες που κυκλοφορούν ελεύθερα για να γιγαντώνονται τα κέρδη τους, εξαπατώντας χιλιάδες επιβάτες παίζοντας την ζωή τους και αυτή των ναυτεργατών κορώνα – γράμματα.
Για την Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Νταλακογεώργος Αντώνης Κροκίδης Νίκος
Υ.Γ.: Πρόσφατα μας κοινοποιήθηκε από εργατική συλλογικότητα σε λιμάνι της Γαλλίας επιστολή Ινδονήσιου Ναυτεργάτη που περιγράφει τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν “της γης οι κολασμένοι” στα “σύγχρονα” μεγαθήρια αυτά κρουαζιερόπλοια, όπου η καραντίνα γίνεται με τους ναυτεργάτες τσουβαλιασμένους ανά 8 σε 20 τετραγωνικών καμπίνες – κάτεργα κάτω από την επιφάνια της θάλασσας!!!! Οι πολυεθνικές της κρουαζιέρας σε αγαστή συνεργασία με την ITF έχουν θεσπίσει στην Συλλογική Σύμβαση των Ναυτεργατών των τρίτων χωρών στο ξενοδοχειακό προσωπικό που αποτελεί το 85% του πληρώματος ενός σύγχρονου κρουαζιεροπλοίου, μισθούς της τάξης των 200-250 δολαρίων τον μήνα, ενώ τα υπόλοιπα στον συμφωνημένο κατώτατο μισθό τους καθορίζονται από τα φιλοδωρήματα των επιβατών. Αυτοί οι Ναυτεργάτες δουλεύουν χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα στις ΣΣΕ, στην κοινωνική ασφάλιση, στην συνδικαλιστική δράση…..
Στο παραπάνω αναφερόμενο πλοίο υπάρχουν γενικευμένα κρούσματα κορωνοϊού, οι αρχές τους έχουν επιβάλει καραντίνα εντός του πλοίου και ο θάνατος καιροφυλακτεί, ενώ οι ίδιοι είναι σε απόγνωση!!!
Την φωνή αυτού του προλετάριου – Ναυτεργάτη οφείλουμε να την μεταφέρουμε παντού σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην εργατική τάξη της χώρας μας.
Αυτό ήταν και το κίνητρο αυτής της πρωτοβουλίας με την απεύθυνσή μας προς όλους τους διεθνείς και εθνικούς φορείς και οργανισμούς που συνδέονται με την κρουαζιερόπλοιο ναυτιλία.
Tο παραπάνω κείμενο κοινοποιείται και στην ΠΣΟ – WFTU
