Οι εξελίξεις της τελευταίας περιόδου, που αφορούν στο μελλοντικό καθεστώς διοίκησης και λειτουργίας του λιμένα Αιγίου, γύρισαν τον χρόνο πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και συγκεκριμένα στη διετία 1999-2000, που σήμερα αποδεικνύεται πόσο καθοριστική ήταν για την πόλη και την οικονομία της Αιγιάλειας μεταγενέστερα.
Οπως τονίζει ο τότε πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής, Θανάσης Παπανικολόπουλος, εύστοχα επετεύχθη ο χαρακτηρισμός του λιμανιού (σήμερα παλιού) ως «εθνικής σημασίας» και όχι περιορισμένης εμβέλειας, αφού η δημοτική αρχή έκρινε πως κάτι τέτοιο θα έβλαπτε σημαντικά τις προοπτικές ανάπτυξης.
Ο κ. Παπανικολόπουλος θυμάται τις πολιτικές πιέσεις που είχαν ασκηθεί σε παράγοντες του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για ένταξη των λιμενικών εγκαταστάσεων στην «Α’ Κατηγορία» και όχι στα μείζονος ενδιαφέροντος ή τοπικής σημασίας.
Δεν είναι λίγο ότι οι παρεμβάσεις έπιασαν τόπο και το Αίγιο μπήκε στην ίδια κατηγορία με τα λιμάνια Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Βόλου, Ηρακλείου, Καβάλας κ.ά.
«Για το αποτέλεσμα εκείνης της εποχής είχαν επιστρατευθεί όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως η φυσική και γεωγραφική θέση του λιμανιού, το εξαγωγικό εμπόριο σταφίδας, λαδιού, εσπεριδοειδών και άλλων προϊόντων, τα πολλά τουριστικά σημεία της περιοχής, αλλά και η αποφόρτιση του λιμανιού της Πάτρας» δηλώνει ο ίδιος, κάτι που αναγνώρισαν 7 συνολικά υπουργεία.
Για την πιθανή συγχώνευσή του με τον ΟΛΠΑ ο κ. Παπανικολόπουλος τονίζει ότι «το λιμάνι του Αιγίου αποτελεί μοναδικό πνεύμονα ώθησης και ελπίδα αναβάθμισης της περιοχής και κανένας δεν πρέπει να αγνοήσει την αξιολογική του τοποθέτηση».
Υποστηρίζει τέλος ότι η συγχώνευση θα σηματοδοτήσει την απορρόφησή του και θα αποτελέσει διάψευση των ονείρων και των ελπίδων, τώρα που βρίσκεται δίπλα από ένα σύγχρονο εθνικό οδικό δίκτυο, πολύ κοντά στην Αττική.
pelop.gr
