Επειτα από 4,5 χρόνια διαδικασίας το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο στο Παρίσι πήρε μία απόφαση που «ανασταίνει τον Ισκαντάρ Σάφα», όπως είπε στην «Κ» ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος. Η απόφαση απαγορεύει τη μεταβολή της ιδιοκτησιακής κατάστασης του ναυπηγείου, καθώς και τον συμψηφισμό των 200 εκατομμυρίων που επιδικάζει με άλλη απαίτηση του ελληνικού Δημοσίου και ορίζει ότι ένα μήνα από την ημέρα που θα πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο πρέπει να αρχίσει να επανεκτελείται η σύμβαση «Ποσειδών» (αξίας ύψους 800 εκατ. ευρώ) για την κατασκευή δύο επιπλέον υποβρυχίων.
Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας το δικαστήριο επισκέφθηκε το 2014 τις εγκαταστάσεις (16,17 Ιουλίου 2014) και άκουσε τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία που ενεπλάκη στη σύμβαση της μεταβίβασης των Ναυπηγείων το 2010. Στις 10 Απριλίου 2017 το δικαστήριο αποφάσισε να μην επιτρέψει την αλλαγή του στάτους κβο του ναυπηγείου κι ενώ ήδη ο κ. Στ. Πιτσιόρλας είχε αναπτύξει το σχέδιό του για την εκκαθάριση και επανεκκίνηση του ναυπηγείου. Κυβερνητικές πηγές, πάντως, λένε πως θα προχωρήσει η διαδικασία εκκαθάρισης, καθώς οι νομικοί σύμβουλοι του Δημοσίου εκτιμούν πως η απόφαση της διαιτησίας το επιτρέπει.
Το δικαστήριο σημειώνει ότι στα τέλη του 2009 το ελληνικό Δημόσιο είχε καταβάλει 2,33 δισ. ευρώ χωρίς να έχει παραλάβει υποβρύχια, ενώ διαιτητικές διαδικασίες είχαν τεθεί σε κίνηση από τον παλαιότερο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων της Thyssenkrupp Marine Systems. Στις 4 Νοεμβρίου 2009, ο κ. Σάφα εκδήλωσε την πρόθεσή του να αγοράσει το ναυπηγείο με τρεις όρους:
• Συνέχιση της κατασκευής των υποβρυχίων.
• Πρόσθετες παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού.
• Επισκευές εμπορικών πλοίων και εξαγωγές πολεμικών πλοίων.
Ο οίκος Lazard συναίνεσε στη μεταβίβαση, αν και δεν ήταν σε θέση να βεβαιώσει την οικονομική δυνατότητα όλων των εμπλεκόμενων μερών. Η συμφωνία επιβεβαιώθηκε με τον νόμο 3885 /2010 που πέρασε από την Βουλή. Πάντως, στη συμφωνία της εταιρείας του Σάφα με την Abu Dhabi Mar, που είχε αρχικά εμφανισθεί ως αγοραστής, υπήρχαν ήδη δύο όροι: «η ικανοποιητική συμφωνία της υπόθεσης της δεξαμενής 5» (σ.σ.: που ζήτησε η Ευρωπαϊκή Ενωση να μην περιλαμβάνεται στην «προίκα» του ναυπηγείου, καθώς τη θεωρούσε κρατική ενίσχυση) και η «ικανοποιητική δέσμευση της κυβέρνησης για την κατασκευή νέων πολεμικών σκαφών».
Φαίνεται ότι η κρατική εταιρεία του Αμπου Ντάμπι θεώρησε ότι δεν δόθηκαν ικανοποιητικές λύσεις στα δύο αυτά ζητήματα και για αυτό δεω πήρε τις μετοχές από την εταιρεία του κ. Σάφα. Ετσι, καθόρισε την Privinvest ως προσωρινό αγοραστή. Και για τα δύο αυτά ζητήματα το δικαστήριο δεν επιδικάζει αποζημίωση στον Σάφα.
Ομως ζητεί να αποζημιωθεί:
• Με 75,5 εκατ. ευρώ συν 6% τόκους (αρχής γενομένης από τον Σεπτέμβριο του 2011) από το πρόγραμμα «Αρχιμήδης», παρά τα 119 εκατ. που είχε καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο (σ.σ.: πήγανε στους Γερμανούς ).
• Με 64,5 εκατομμύρια ευρώ συν 6% τόκους για το πρόγραμμα «Ποσειδών». Αυτή η σύμβαση πρέπει να «αναγεννηθεί» χωρίς να προηγηθεί, όπως υποστήριξε ο διαιτητής του ελληνικού Δημοσίου, νέα σύμβαση υπεργολαβίας ένα μήνα μετά την εφαρμογή της απόφασης (αποζημίωση).
• Το ελληνικό Δημόσιο πρέπει να αποζημιώσει με 15 εκατ. ευρώ και τόκους την εταιρεία του κ. Σάφα για το υπερβάλλον υλικό.
• Δεν δικαιούται να συμψηφίσει αυτές τις πληρωμές με άλλες τυχόν δικές του απαιτήσεις.
• Το ελληνικό Δημόσιο γνώριζε τη συμβατική υποχρέωση των ναυπηγείων προς τον ΟΣΕ και απέτυχε να συμπεριφερθεί με τα δεδομένα που επιβάλλουν οι δικοί του νόμοι, καθώς ήταν μέτοχος του ΟΣΕ .
• Στο ζήτημα της ευρωπαϊκής διαδικασίας για την κρατική ενίσχυση το διαιτητικό δικαστήριο δεν παίρνει θέση. Σημειώνει, ωστόσο, ότι το ελληνικό Δημόσιο απέτυχε στο κρίσιμο διάστημα 2008 – 2010, οπότε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετέβαλε τη θέση της επί το δυσμενέστερον. Σύμφωνα με την απόφαση, οι πράξεις καταλογισμού του πρώην ΥΕΘΑ Δημ. Αβραμόπουλου (279 εκατ. ευρώ) ακυρώνονται.
kathimerini.gr
