Απερχόμενος σήμερα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (Σ.Ε.Ε.Ν.), μετά την παραίτηση που υπέβαλα από τη θέση του Γενικού Διευθυντού του Σ.Ε.Ε.Ν., θα ήθελα να ευχαριστήσω κατ’ αρχάς τους άμεσους συνεργάτες μου στην Διεύθυνση για την ουσιαστική, ειλικρινή και παραγωγική υποστήριξή τους στο κοινό μας έργο από την 1/6/2005 έως σήμερα, όπως και τους διατελέσαντες προέδρους της Ενώσεως Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας (Ε.Ε.Α.) – Ενώσεως Επιχειρήσεων Ναυτιλίας (Ε.Ε.Ν.) και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (Σ.Ε.Ε.Ν.) κυρίους Σαρρή Στυλιανό, Σακέλλη Μιχάλη και Βεντούρη Απόστολο, τους αντιπροέδρους, τους Γενικούς Γραμματείς, τους Ταμίες, όλα ανεξαιρέτως τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων, αλλά και τα μικρά, εκτός διοίκησης, μέλη της Ενώσεως/Συνδέσμου κυρίως της επαρχίας.
Το έργο μου όλα αυτά τα έτη ήταν δύσκολο, αλλά συνάμα και δημιουργικό, περισσότερο «πυροσβεστικό» και λιγότερο «λιμενικό» ή «επιχειρηματικό», σημασία έχει ότι ήταν, κατά την άποψή κάποιων, παραγωγικό, αφού εκτελέσθηκαν επιτυχώς όλες οι αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων χωρίς να δημιουργηθεί ποτέ κανένα πρόβλημα για τα προεδρεία που αντιπροσώπευα. Αντιπροσώπευσα την επιβατηγό πλοιοκτησία πιστεύω επιτυχώς, σε Υπουργεία, στο Ν.Ε.Ε., σε Νομαρχίες, σε Δήμους, στο Σ.Α.Σ., στο Ν.Α.Τ., στον ΕΛ.Ο.Ε.Ν., στο Σ.Ν.Ε., στους Οργανισμούς Λιμένων, σε Λιμεναρχεία, σε συσκέψεις, συνέδρια, ημερίδες, επιτόπιες έρευνες, δικαστήρια, επιτροπή ανταγωνισμού, όταν η φωνή μας έπρεπε να ακουστεί δυνατά.
Με τους προέδρους και τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της Ενώσεως/Συνδέσμου αναδείξαμε τα προβλήματα της ακτοπλοΐας και πιστεύω ότι προσωπικά βοήθησα στην επίλυση των διεκδικήσεών μας, όπου μπορέσαμε ή όπου μας άφησαν να τους εξηγήσουμε το αυτονόητο.
Θα πρέπει όμως να αντιληφθεί ο καθένας ότι η οριστική και συνολική επίλυση των προβλημάτων του ακτοπλοϊκού δικτύου της χώρας, με την ευρύτερη του όρου έννοια, απαιτούσε και απαιτεί ΜΟΝΟ «πολιτική βούληση» και όχι πλέον τις δικές μας επισημάνσεις και διεκδικήσεις. Διεκδικήσεις που επί 7 έτη απηύθυνα, όταν και όπου έπρεπε, κατονομάζοντας τα αδιέξοδα της συνολικής οικονομικής και θαλάσσιας συγκοινωνιακής καταστροφής, που ερχόταν και που ακόμη ελλοχεύει, γιατί πραγματικά η κατάσταση στην ακτοπλοΐα δεν είναι καθόλου ευοίωνη. Ο αφανισμός της είναι πλέον προ των θυρών
Όλες οι Κυβερνήσεις της χώρας είχαν, έχουν και θα έχουν πάντοτε κάποια δικαιολογία για την μη επίλυση των προβλημάτων του κλάδου, αφού ελάχιστο νομοθετικό έργο παρήγαγαν από το 2004 έως σήμερα για την ακτοπλοΐα. Πάντοτε ήθελαν να διαφεντεύουν την ακτοπλοΐα, ήθελαν να είναι οι άτυποι συνδιαχειριστές των περιουσιών (πλοίων) τρίτων (πλοιοκτητών), πάντα βέβαια εντός των ορίων του νόμου. Αυτόν τον «νόμο», που πεισματικά αρνούνται να αλλάξουν. Γιατί άραγε;
Για τους γνώστες της επιβατηγού ναυτιλίας, η Πολιτεία με την ναυτιλιακή συγκεκριμένα την ακτοπλοϊκή πολιτική της απλά και σίγουρα θα συνεχίσει να «τρώει» τα «παιδιά» της ακτοπλοΐας, αφού ούτε «χόρτασε», ούτε προβληματίστηκε από τον πλήρη αφανισμό της αδελφής της ακτοπλοΐας, της Ελληνικής κρουαζιέρας.
Προς τους πρώην συναδέλφους μου (τους ένστολους του Λιμενικού Σώματος) ας μου επιτραπεί να απευθύνω έκκληση όπως με την ίδια θέρμη να συνεχίσουν την προώθηση των εκάστοτε εισηγήσεων τους για τη διάσωση και την επιβίωση της επιβατηγού ναυτιλίας. Δεν νοείται ύπαρξη του Λιμενικού Σώματος χωρίς την κανονική λειτουργία των ακτοπλοϊκών μας συγκοινωνιών. Παράλληλα, τους προτρέπω να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για την ανάδειξη του “home porting” της κρουαζιέρας ως πρωταρχικού στόχου, στα πλαίσια πάντοτε των αρμοδιοτήτων τους. Η άσκηση από το Λιμενικό Σώμα, επί 70 και πλέον έτη, σωστής ναυτιλιακής πολιτικής έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία και αναγνώριση βάσει των παραχθέντων αποτελεσμάτων. Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, τα στελέχη του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου (Υ.Ν.Α.) θα πρέπει με συνεχόμενες προσπάθειες προς τους «πολιτικούς προϊσταμένους» τους να τεκμηριώσουν τις ήδη καταγεγραμμένες αναγκαιότητες συμμόρφωσης και εναρμονισμού του εθνικού θεσμικού μας πλαισίου προς τα ισχύοντα σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν θαλάσσιες ενδομεταφορές. Όλοι τους θα πρέπει να είναι χρήσιμοι και όχι αρεστοί, γρήγοροι, σωστοί, ειλικρινείς και γενικότερα παραγωγικοί και όχι «πολιτικά εκάστοτε προσκείμενοι»!
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ζητήσω συγνώμη από το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό του πρώην ΥΕΝ και των λοιπών φορέων διοίκησης για τη φορτικότητα με την οποία έθετα τα αιτήματα της επιβατηγού πλοιοκτησίας. Το έκανα όμως ενσυνείδητα σε μία προσπάθεια πρόληψης των προσωπικών λανθασμένων τοποθετήσεών μου κατά της επιχειρηματικότητας, όταν τότε υπηρετούσα στο Υπουργείο, τότε που δεν γνώριζα την αγωνία και τα πολλαπλά προβλήματα των επιχειρηματιών και των επενδυτών.
Την καταγραφή και παρουσίαση των προβλημάτων για την επιβίωση της ακτοπλοΐας την πραγματοποιήσαμε με σειρά αξιόλογων μελετών με συγκεκριμένες προτάσεις/εισηγήσεις, έτσι ακόμη και οι ανεξάρτητοι μελετητές ήρθαν μέσα από τις τεκμηριωμένες μελέτες τους να συμφωνήσουν μαζί μας, ότι ο χρόνος ευρίσκεται στο ΠΑΡΑ ΕΝΑ και ότι συγκεκριμένες λύσεις μόνο η Πολιτεία μπορεί να δώσει. Τα ερωτήματα που δικαίως τίθενται είναι:
«Η Πολιτεία θέλει; Και η Ευρωπαϊκή και Διεθνής οικονομική «επιτήρηση» της χώρας μας, θα επιτρέψουν στην Ελληνική Πολιτεία να ασχοληθεί ενεργά και γρήγορα με το παραγωγικό έργο διάσωσης των ακτοπλοϊκών μας συγκοινωνιών;».
Όλοι οι πολιτικοί της χώρας μας όμως, θα πρέπει να θυμούνται ότι οτιδήποτε σήμερα απολαμβάνουν δωρεάν από τις ελεύθερες δρομολογήσεις, σε περίπτωση αφανισμού, λόγω πτώχευσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών θα το επιδοτήσουν αναγκαστικά με 2,5 περίπου δις ευρώ το έτος από το υστέρημα του ήδη οικονομικά «ξεζουμισμένου» Έλληνα φορολογούμενου.
Στρεφόμενος τώρα «ενδοοικογενειακά» πρέπει να παραδεχτούμε ότι η επίλυση των «μονίμων» προβλημάτων της επιβατηγού ναυτιλίας μας θα έλθει μόνο μέσα από ηρεμία, διάλογο, τεκμηρίωση απόψεων και συλλογικότητα και όχι από την επανάληψη λαθών, ως αυτού του «ΛΑΘΟΥΣ 5ου». Η καταγραφή και η παρουσίαση από εμένα των λαθών της πλοιοκτησίας σε ένα ναυτιλιακό περιοδικό έγινε σε μία προσπάθεια ειλικρινούς αυτοκριτικής του κλάδου που υπηρέτησα και όχι ως «προδοσία» εμπιστευθέντων. Οι εκάστοτε διοικούντες τον ΣΕΕΝ πρέπει να γνωρίζουν ότι τα προβλήματα τους είναι προβλήματα συνολικής αντιπροσώπευσης και αναφοράς και όχι «εταιρικά» και ότι η οποιαδήποτε λύση θα έλθει μόνο μέσα από τη συλλογικότητα, τη βαθειά μελέτη, την ανάλυση και την ειλικρινή προσπάθεια συνέχισης των εισηγήσεων για σωστές και δίκαιες προτάσεις/λύσεις. Επίσης πρέπει να γίνει «απαράβατος κανόνας» ότι οι μικροί πλοιοκτήτες και οι μοναχοβάποροι, πρέπει και δικαιούνται ισότιμη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων κατά τη διοίκηση των «κοινών» τους. Ας παραμείνουν λοιπόν και στο μέλλον μονιασμένοι, όλοι μαζί, μικροί – μεγάλοι.
Στη ζωή μου πάντα έφευγα «τη αιτήσει» μου, από όπου υπηρετούσα και συγκεκριμένα οσάκις ολοκληρώνονταν το έργο μου. Από τη θέση μου λοιπόν αυτή, του Διευθυντού της επιβατηγού ναυτιλίας, παρουσίασα τα προβλήματα της σωστά και τεκμηριωμένα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε επιτέλους ακόμη και οι «κρατούντες» του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου κατανόησαν την αναγκαιότητα των όποιων αλλαγών. Συμπερασματικά είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η επίλυσή τους δεν είναι πλέον θέμα αρμοδιότητος του Σ.Ε.Ε.Ν. αλλά εναπόκειται αποκλειστικά στη θέληση της Πολιτείας.
Εάν κάποιον στενοχώρησα κατά την άσκηση των επί μία επταετία καθηκόντων μου, του ζητώ συγγνώμη. Πιθανόν να έκανα λάθη. Σας διαβεβαιώνω όμως ότι αυτά, αν υπήρξαν, δεν ήταν ηθελημένα αλλά έγιναν στα πλαίσια της αγωνίας μου για την καλύτερη και πληρέστερη παρουσίαση των προβλημάτων, που είχε και έχει ο φορέας μας.
Στους ανώνυμους φίλους ναυτικούς, που δόξασαν και δοξάζουν στα πέρατα της οικουμένης την Ελληνική ναυτοσύνη και βοήθησαν στη γιγάντωση της Ελληνικής Ναυτιλίας, εύχομαι καλά και ήρεμα ταξίδια, υγεία και καλή και αξιοπρεπή απομαχία.
Τους Έλληνες πλοιάρχους και τους αξιωματικούς γέφυρας και μηχανής της ακτοπλοΐας θα πρέπει να τους συγχαρώ για τον απαράμιλλο επαγγελματισμό τους, βάσει του οποίου εκτελούν με ασφάλεια, ταχύτητα και άνεση τα δρομολόγια των επιβατηγών μας πλοίων, πράγμα το οποίο, οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους δε ν μπόρεσαν να πράξουν στα Ελληνικά λιμάνια με τις ανύπαρκτες έως επικίνδυνες λιμενικές υποδομές.
Στον φίλτατο Πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Μιχάλη Σακέλλη εύχομαι σύντομα να εκπληρώσει τους στόχους και τις προτεραιότητες, που ετέθησαν κατά την πρώτη συνεδρίαση και σύγκληση σε σώμα του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Ε.Ε.Ν., την 20/9/2012, για το καλό όλων των μελών αλλά και της νησιωτικότητας της Πατρίδας μας.
Στον αγαπητό, τέως Πρόεδρο του Σ.Ε.Ε.Ν., τον «μαχητικό» όπως θέλει να τον αποκαλούν, Απόστολο Βεντούρη εύχομαι καλή επιτυχία σε κάθε όραμά του και στα μελλοντικά επιχειρηματικά του σχέδια. Τον ευχαριστώ που μου δίδαξε, αν και ηλικιακά μικρότερος, ότι ψυχραιμία, ηρεμία και μαχητικότητα μπορούν να συνυπάρξουν αγαστά, όπως μου έλεγε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.
Θα είμαι πάντα κοντά σε όλους εσάς τους φίλους, που απέκτησα από τον ευρύτερο κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας, την οποία υπηρέτησα επί δύο δεκαετίες εντός και εκτός «συνόρων» (ΥΕΝ – ΡΑΘΕ – Πλοιοκτησία).
Θα ήταν όμως παράλειψή μου εάν δεν ευχαριστούσα ιδιαίτερα τους φίλους και φίλες μου δημοσιογράφους, του ημερήσιου και περιοδικού τύπου και των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, για την αμέριστη στήριξή τους στην ουσιαστική προβολή του έργου, που επιτελούν οι ακτοπλοϊκές μας συγκοινωνίες αλλά και στην ανάδειξη των προβλημάτων, που συνεχώς βίωναν και βιώνουν από το 2005 έως σήμερα οι πλοιοκτήτριες εταιρείες του χώρου.
Εύχομαι υγεία, καλή τύχη, και ψυχική ηρεμία, σε όλους εσάς ατομικά και οικογενειακά.
Πειραιάς 1 Οκτωβρίου 2012
Νίκος Καβαλλιέρος
Υποναύαρχος Λ.Σ. εα
