Οποιαδήποτε κίνηση-πρωτοβουλία που θέτει ως όρο την αμφισβήτηση και ακύρωση των ΣΣΕ όπως ισχύουν και εφαρμόζονται σήμερα στα πληρώματα της ποντοπόρου ναυτιλίας, μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, αναφέρει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού, Αντώνης Νταλακογεώργος.
Ο κ. Νταλακογεώργος αναφέρει ότι η ΠΕΝΕΝ αγωνίζεται να βελτιωθεί η ΣΣΕ για τους ναυτικούς της ποντοπόρου ναυτιλίας σε ό,τι αφορά τόσο τις εργασιακές σχέσεις όσο και τους μισθούς και τις λοιπές αποδοχές των ναυτικών. Επίσης ζητά αποκατάσταση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων καθώς και σταθερή απασχόληση στην ελληνική ναυτιλία.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
Ερ.: Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ζητά εδώ και καιρό να εφαρμοστεί η διεθνής σύμβαση της ITF (Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργατών Μεταφορών) στα κατώτερα πληρώματα, προκειμένου να προσληφθούν Έλληνες και κυρίως άνεργοι νέοι ως ναυτόπαιδες σε ελληνόκτητα πλοία με χαμηλότερο κόστος από ότι σήμερα. Θα μπορούσε να υπάρξει μία συμφωνία σε αυτό;
Απ.: Οφείλω εξ αρχής να σημειώσω ότι όλες οι ερωτήσεις που μας υποβάλλονται διέπονται από τις κυρίαρχες αντιλήψεις που εκφράζουν τη γνωστή εφοπλιστική «λογική» ότι λόγω της κρίσης (οικονομικής και κοινωνικής και της εκρηκτικής ανεργίας στη χώρα και ειδικότερα στη νεολαία μας) θα πρέπει να οδηγήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα σε μια άνευ όρων παράδοση των δικαιωμάτων τους, είτε στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του εφοπλιστικού κεφαλαίου είτε στο όνομα της απορρόφησης ανέργων στη ναυτιλία θυσιάζοντας τα κεκτημένα δικαιώματα που κερδήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, κυρίως από το συνεπές αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα και στο οποίο η ΠΕΝΕΝ είχε και έχει τα τελευταία 35 χρόνια καθοριστική συμβολή.
Είναι προφανές ότι εμείς ούτε εγκλωβιζόμαστε, ούτε αποδεχόμαστε, ούτε συνομολογούμε σε τέτοιες ανεπίτρεπτες απόψεις και πρωτοβουλίες και είμαστε στην αντίπερα όχθη με όλους εκείνους που κάνουν επίκληση της κρίσης με σκοπό να υπονομεύσουν και να συντρίψουν τις κατακτήσεις εργατικού και ναυτεργατικού κινήματος.
Κατά συνέπεια οποιαδήποτε κίνηση-πρωτοβουλία που θέτει ως όρο την αμφισβήτηση και ακύρωση των ΣΣΕ όπως ισχύουν και εφαρμόζονται σήμερα, μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους. Ταυτόχρονα αγωνιζόμαστε η ΣΣΕ αυτή για τους ναυτικούς της ποντοπόρου Ναυτιλίας να βελτιωθεί σε ό,τι αφορά τόσο τις εργασιακές σχέσεις όσο και τους μισθούς και τις λοιπές αποδοχές των ναυτεργατών.
Επίσης θέτουμε ως απαράβατο όρο τη διαχρονική αξία που εκφράζει το αγωνιστικό ναυτεργατικό κίνημα για ίση αμοιβή για ίση εργασία – ανεξάρτητα από χώρα προέλευσης των ναυτικών και χωρίς καμιά άλλη διάκριση.
Ήδη με τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές στον χώρο της Ναυτιλίας οι Έλληνες εφοπλιστές απολαμβάνουν ένα ιδιαίτερα προκλητικό και προνομιακό θεσμικό πλαίσιο (το οποίο είναι με διαφορά το καλύτερο σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες ναυτιλιακά χώρες) και πάνω στο οποίο στηρίχθηκε και οικοδομήθηκε η ανάπτυξη και η γιγάντωση του λεγόμενου «ναυτιλιακού θαύματος».
Αυτό το θεσμικό πλαίσιο κατοχυρώνει τη φοροασυλία τους – τη μαύρη ανασφάλιστη και χαμηλόμισθη εργασία (διμερείς συμβάσεις – μειωμένες οργανικές συνθέσεις – χαμηλές εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία – εκμετάλλευση των υποδομών της χώρας μας – μια αναχρονιστική ναυτική νομοθεσία – συστηματική στήριξη και ενίσχυση στα διεθνή φόρουμ) γεγονός που τους παρέχει ευνοϊκότατους και σκανδαλώδεις όρους στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
Αυτό το σαθρό και αντικοινωνικό θεσμικό πλαίσιο η ΠΕΝΕΝ όχι μόνο το αμφισβητεί αλλά παλεύει για τον περιορισμό και την κατάργησή του!
Κατά συνέπεια ανταπόκριση και θετική απάντηση από εμάς στις προσκλήσεις και στις παραινέσεις του εφοπλισμού και του πολιτικού τους προσωπικού, να συνδράμουμε στην κατάργηση των ΣΣΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η απασχόληση ελλήνων Ναυτικών, δεν πρόκειται να υπάρξει με οποιονδήποτε τρόπο!
Ερ.: Τι θα μπορούσε κατά τη γνώμη σας, ως εμπείρου συνδικαλιστή, να γίνει από πλευράς υπουργείων Ναυτιλίας και Εργασίας προκειμένου να μειωθεί το εργατικό κόστος στα πλοία χωρίς να ζητούν πάντα θυσίες από εργαζόμενους;
Απ.: Επειδή με αφορμή την πρόσφατη αντιπαράθεση ΠΕΝΕΝ με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών δημοσιεύθηκαν και εξακολουθούν να δημοσιεύονται για τους μισθούς της ITF διάφορα αβάσιμα και μάλλον κατευθυνόμενα στοιχεία που απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα, σας παραθέτουμε παρακάτω τα επίσημα στοιχεία της σύμβασης της ITF για να σταματήσει η παραφιλολογία και η παραπληροφόρηση. Η σύμβαση αυτή είναι της ITF και συγκεκριμένα η TCC για το 2016 σε ευρώ:
Αποδοχές Ναυτόπαιδα: Βασικός μισθός 452,21 -μηνιαία υπερωριακή αμοιβή 335,48 (η ώρα 3,26) – Άδεια 105,70 – Επίδομα αδείας 115,81 και Δώρο 12,87. Σύνολο αποδοχών 1022,06 ευρώ τον μήνα.
Αντίστοιχα ο μισθός του Ναύτη με την ίδια Σύμβαση είναι ο παρακάτω:
Ναύτης: Βασικός μισθός 609,38 – μηνιαία υπερωριακή αμοιβή 452,21 (η ώρα 4,39) – Άδεια 142,46 – Επίδομα αδείας 115,81- Δώρο 129,60. Σύνολο 1449,45 ευρώ τον μήνα.
Κατά συνέπεια τα ποσά για μισθούς σύμφωνα με την Σύμβαση TCC της ITF που διακινούνται από ΜΜΕ είναι εντελώς ψευδή και ανυπόστατα.
Εάν οι εφοπλιστές πιστεύουν ότι ένα νέο παιδί με βασικό μισθό 452,21 θα προσελκυθεί στην άσκηση του ναυτικού επαγγέλματος το οποίο διακρίνεται για τις αντίξοες, επικίνδυνες και εξαιρετικά ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, μάλλον εθελοτυφλούν και αποδείχνουν πόσο εκτός ελληνικής πραγματικότητας βρίσκονται!
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της χώρας μας ακόμη και αυτήν τη δύσκολη περίοδο της κρίσης δεν μπορούν να συγκριθούν με τις αντίστοιχες των Φιλιππίνων, των Ινδιών, του Πακιστάν και άλλων χωρών του τρίτου κόσμου και φυσικά οποιαδήποτε διολίσθηση της ΣΣΕ σε τέτοια ή παρόμοια επίπεδα θα συνιστούσε την πιο προδοτική πράξη από πλευράς συνδικαλιστικού κινήματος
Ερ.: Πρόσφατα ο υπουργός Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής σε συνέντευξή του στον ALPHA 989 είχε αναφέρει ότι για το θέμα των κατωτέρων πληρωμάτων θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος για να συγκλίνουν οι απόψεις ΠΝΟ και ΕΕΕ αλλά και να βάλουν πλάτη και οι δύο πλευρές. Πρότεινε μάλιστα ως παράδειγμα το γερμανικό μοντέλο όπου οι Γερμανοί έβαλαν στην εθνική σύμβαση ένα 20% επιπλέον της Διεθνούς Σύμβασης.
Απ.: Κατ’ αρχήν έχει ενδιαφέρον να σημειώσω ότι κατά περίεργο τρόπο τόσο ο πρόεδρος της ΕΕΕ, όσο και ο υπουργός επιλέγουν το ραδιόφωνο του ALPHA 989 για να αναφερθούν στην κοινή συντονισμένη προσπάθειά τους να ξεμπερδέψουν με τη ΣΣΕ των Ναυτικών.
Επίσης και οι δύο εξασφαλίζουν ανεμπόδιστα στα μέσα ενημέρωσης του ALPHA να έχουν το απόλυτο προνόμιο του μονόλογου…
Αναφορικά με τη δήλωση του κ. Κουρουμπλή, θέλουμε για άλλη μια φορά να υπογραμμίσουμε ότι η σχετική αναφορά «περί γερμανικού μοντέλου» είναι παντελώς ψευδής και αβάσιμη. Δεν υπάρχει εθνική γερμανική Σύμβαση που να περιλαμβάνει μισθούς κατά 20% μεγαλύτερους από αυτούς της ITF. Το σχετικό σημείο είτε συνιστά συνειδητή παραπληροφόρηση, είτε δεν τον ενημέρωσαν σωστά οι πληροφοριοδότες του!
Αυτό που ισχύει στη Γερμανία για τους Γερμανούς ναυτικούς είναι η κλαδική τους Σύμβαση που είναι σαφώς ανώτερη από την αντίστοιχη ελληνική. Σε ό,τι αφορά τα πλοία γερμανικής πλοιοκτησίας και συμφερόντων που είναι στο δεύτερο νηολόγιο, αντιμετωπίζονται και κατατάσσονται από την ITF στις σημαίες ευκολίας, οι δε μισθοί των ναυτικών των τρίτων χωρών είναι προσαυξημένοι από την αντίστοιχη Σύμβαση της ITF από 5% έως 20% ανάλογα με τις ειδικότητες. Κατά συνέπεια άνθρακες ο θησαυρός που υποτίθεται ανακάλυψε και αναπαράγει ο υπουργός. Και σε αυτήν την περίπτωση η στόχευση της κυβέρνησης και του ίδιου του ΥΕΝ είναι ταυτόσημη με αυτήν των επίσημων φορέων του εφοπλισμού.
Η υπονόμευση των ισχυουσών ΣΣΕ, το τσάκισμα των θεσμοθετημένων δικαιωμάτων των Ελλήνων Ναυτεργατών και η μετατροπή της ελληνικής και ελληνόκτητης ναυτιλίας σε μια απέραντη εργασιακή γαλέρα.
Η διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ σε καθαρά θέσεις αστικής διαχείρισης που εγκαινιάστηκε το 2012 -2015 τον οδήγησε σταδιακά στον πλήρη εναγκαλισμό με το μεγάλο κεφάλαιο και την ενσωμάτωσή του στο αστικό σύστημα και ταυτόχρονα αυτή η πολιτική του μεταμόρφωση τον οδηγεί στη διολίσθηση και την κατρακύλα σε αντεργατικές πολιτικές και θέσεις.
Η ασκούμενη κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική του είναι στην ουσία της η ίδια με τις πολιτικές που εφάρμοσαν διαχρονικά και τα άλλα αστικά κόμματα στην χώρα μας όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κυβερνητική πολιτική, που αφήνει ανέγγιχτο το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της ναυτιλίας για τον εφοπλισμό, η ανοιχτή στήριξη της φοροαποφυγής, η πλήρης εγκατάλειψη των προεκλογικών του θέσεων αλλά και η θλιβερή πρωτοβουλία του να καταργήσει τα συλλογικά και θεσμοθετημένα δικαιώματα των ναυτικών από αυτά που είναι κατοχυρωμένα στις ΣΣΕ.
Από την άλλη, η κυβέρνηση «πρώτη φορά αριστερά» αλλά και ο πρώην και ο νυν υπουργός αρνούνται επίμονα να υιοθετήσουν έστω ένα ελάχιστο πλαίσιο προστασίας της απασχόλησης των Ελλήνων ναυτικών που προτείνει, παλεύει και διεκδικεί η ΠΕΝΕΝ και το υπόλοιπο ναυτεργατικό κίνημα.
Εν κατακλείδι ο διάλογος που θέτει ως προαπαιτούμενο την κατάργηση των ΣΣΕ και των ναυτεργατικών δικαιωμάτων δεν μπορεί με οποιοδήποτε τρόπο να γίνει αποδεκτός από την ναυτεργατική πλευρά!
Ερ.: Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά ώστε μία μερίδα εφοπλιστών να φέρουν τα πλοία τους στην ελληνική σημαία και να προσλάβουν επιπλέον ως πλήρωμα Έλληνες;
Απ.: Το εφοπλιστικό κεφάλαιο απολαμβάνει μια ιδιαίτερη προνομιακή μεταχείριση σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις στον χερσαίο ελλαδικό χώρο. Ταυτόχρονα όταν απασχολούν ελληνικά πληρώματα στην ουσία απαλλάσσονται από τη δαπάνη της κοινωνικής ασφάλισης.
Η ενίσχυση και διεύρυνση των προνομίων τους οδηγεί ακόμη περισσότερο την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στην ασυδοσία. Εκείνο το οποίο πρέπει να γίνει είναι επιτέλους να έρθουν στο προσκήνιο και να αντιμετωπισθούν με τρόπο θετικό τα συσσωρευμένα και οξυμένα προβλήματα των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτεργατών και όχι να ληφθούν νέα μέτρα στην κατεύθυνση ανταγωνιστικότητας του εφοπλισμού. Εκείνο το οποίο επιβάλλεται -και αυτό διεκδικεί η ΠΕΝΕΝ- είναι να αρχίσει η αποψίλωση και η κατάργηση των θεσπισμένων προνομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και ακριβώς αυτό πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα βοηθήσει τα μέγιστα στην βελτίωση της κατάστασης των ασφαλιστικών μας ταμείων ΝΑΤ – ΚΕΑΝ κ.λπ. Στην κατεύθυνση αυτή η θέση μας για απασχόληση Ελλήνων ναυτικών με πλήρη και συγκροτημένα δικαιώματα μπορεί και θα αποτελέσει τη σωτήρια παρέμβαση για επιβίωση ως αυτοτελών των ασφαλιστικών μας ταμείων, τη διατήρηση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των απόμαχων του κύματος.
Ερ.: Πιστεύετε ότι, αν η κυβέρνηση προχωρούσε σε απαλλαγή της φορολογίας των Ελλήνων ναυτικών, θα ήταν μια αφορμή αυτό το γεγονός να αποτελέσει πόλο έλξης για νέους που θέλουν να απασχοληθούν ως ναυτικοί;
Απ.: Η ουσιαστική ελάφρυνση της φορολογίας των Ελλήνων Ναυτικών όπως αυτή ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές και άλλες αναπτυγμένες ναυτιλιακά χώρες θα αποτελέσει ένα ισχυρό κίνητρο για την προσέλκυση περισσότερων νέων στο ναυτικό επάγγελμα. Το ίδιο ισχύει και για τα αναγκαία μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αποκατάσταση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων καθώς και για τη σταθερή απασχόληση στην ελληνική ναυτιλία με απαραίτητη όμως συνθήκη την εφαρμογή και περαιτέρω αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής τους. Μια τέτοια πολιτική όμως, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να την υλοποιήσουν οι κατεστημένες μνημονιακές και πολιτικές δυνάμεις που η καθεμία ξεχωριστά και ως σύνολο έχουν οδηγήσει το ναυτικό επάγγελμα στην ουσιαστική του διάλυση.
Με τον βίαιο εξοστρακισμό των Ελλήνων ναυτικών από την ποντοπόρο ναυτιλία, με τη διάλυση των ασφαλιστικών τους ταμείων και των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων, με τη συρρίκνωση και τη συντριβή των εργασιακών τους σχέσεων που αποτελεί το κυρίαρχο μοντέλο για τον Έλληνα ναυτεργάτη στις σημερινές συνθήκες, είναι αδύνατον στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτικής να υπάρξει αναζωογόνηση και επανάκαμψη στο ναυτικό επάγγελμα.
Σε κάθε περίπτωση το ταξικό αγωνιστικό ναυτεργατικό κίνημα που κύριος εκφραστής ήταν και είναι η ΠΕΝΕΝ, παλεύει για τη δημιουργία ενός ευνοϊκότερου συσχετισμού δυνάμεων τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό- συνδικαλιστικό επίπεδο ώστε αυτοί οι στόχοι να υλοποιηθούν.
Αυτοί που ισχυρίζονται ότι με τη συνδιαλλαγή, τις καλές δημόσιες σχέσεις, με την ταξική συνεργασία και με ένα αφυδατωμένο από τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά συνδικαλιστικό κίνημα μπορούν να μεταβάλουν τη σημερινή εικόνα απλά εμπαίζουν και εξαπατούν τον ναυτεργατικό μας κόσμο!
Η κατάσταση στο ναυτεργατικό κίνημα, παρά τις σπουδαίες αναλαμπές του (πρόσφατη δεκαήμερη απεργία) δεν αντικατοπτρίζει τις αγωνιστικές του παραδόσεις αλλά και τις εκφρασμένες διαθέσεις των ναυτεργατών. Η ύπαρξη ενός απαρχαιωμένου αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου για την λειτουργία του έχει εμποδίσει, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες, την εξυγίανση, τη δημοκρατική λειτουργία, την αντιπροσωπευτικότητα σύμφωνα με τη βούληση των ίδιων των ναυτεργατών!
Η αναφορά αυτή έχει ξεχωριστή σημασία διότι το χέρι του εφοπλισμού είναι αυτό που δεν αφήνει να προχωρήσει η αναγκαία δημοκρατική ανασυγκρότηση του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Αυτό με τη σειρά του καθορίζει τη στρατηγική και τακτική την οποία βιώνει ο ναυτεργατικός κόσμος από μια ανύπαρκτη και υποταγμένη Ομοσπονδία και την πλειοψηφία της η οποία δεν τολμάει να ψελλίσει το παραμικρό για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, την ασυδοσία του, τη φοροασυλία και τα προνόμιά του!
Με αυτήν την τακτική τον ναυτεργατικό κόσμο της χώρας μας, και ιδιαίτερα τους ναυτεργάτες στην ποντοπόρο ναυτιλία, τους οδηγούν στη μακρόχρονη αποχή από τους αγώνες χωρίς να θίγουν στο ελάχιστο την ασύδοτη δράση των εφοπλιστών.
Από την άλλη, ορισμένοι που αναγορεύονται σε ταξικούς υπερασπιστές των ναυτεργατικών συμφερόντων, και αυτοί με την σειρά τους έχουν θέσει ασπίδα προστασίας στο μεγάλο εφοπλιστικό κεφάλαιο ώστε να μην αναπτυχθεί η παραμικρή αγωνιστική δραστηριότητα εναντίον του. Οι ίδιες αυτές δυνάμεις με χονδροειδέστατο και επιλεκτικό τρόπο την όποια «αγωνιστική» τους αναφορά την εξαντλούν στον χώρο της Ακτοπλοΐας που ο κλάδος τους είναι το 5%, πιστεύοντας ότι η άθλια στάση αποχής από τους αγώνες εκεί όπου είναι η συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου τους περνάει απαρατήρητη!
Σε αυτές τις συνθήκες η ΠΕΝΕΝ αναδεικνύει την ανάγκη μέσα από την απαραίτητη νομοθετική παρέμβαση να υπάρξει εκδημοκρατισμός-εκσυγχρονισμός του ναυτεργατικού κινήματος, γεγονός που θα συντελέσει και στην απαραίτητη ανασυγκρότηση οργανωτικά καθώς και στη ριζική αλλαγή του προσανατολισμού του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
enikonomia.gr
